SAHİH ĞARİB
el-Kutubu's-Sitte
sahiplerinden Tirmizî'nin bir hadisi değerlendirirken kullandığı birleşik
terimlerdendir.
Tirmizî, sahih garib
hükmü verdiği hadislerin niteliklerini açıklamamıştır. Ancak hakkında bu
birleşik terimi kullandığı hadislerin sahih olmakla birlikte garîb oldukları,
bir diğer deyişle sıhhat ve garabet özelliklerini bir arada taşıdıkları
söylenebilir. Nitekim İbn Teymiye, hasen-sahih-garîb birleşik terimini
açıklarken şöyle demiştir: “Hadis bazen garîbu'l-isnad olur ve yalnız tek
vecihten bilinir. Eğer o tek vecihten sahih olursa hükmü sahih-garibdir. Bir
başka deyişle isnadı garib olmakla beraber hadise sahih denilmiştir ve bu
hadisin garib tariktan sahih olarak sabit olması demektir.”
İbn Teymiye'nin bu
açıklamasına diyecek yoktur. Buna göre denilebilir ki, sahih-garib tabiri daha
çok tek isnadla garib olarak bilinen ancak sahih olduğuna hükmedilmiş olan
hadistir.